Teksty podstawowe
(Zaadaptowano z Listy cech DDA „The Laundry List”)
Wielu z nas odkryło, że mamy sporo wspólnych cech, które są wynikiem dorastania w alkoholowym lub dysfunkcyjnym domu. Czuliśmy się wyizolowani i skrępowani w obecności innych osób, szczególnie tych, od których byliśmy zależni albo które miały nad nami władzę lub przewagę. Aby chronić siebie, staliśmy się ludźmi, którzy stale zadowalali innych, chociaż straciliśmy w tym procesie własną tożsamość. Jednocześnie każdą osobistą krytykę odbieraliśmy jako zagrożenie. Sami staliśmy się alkoholikami (lub mieliśmy inne uzależnienia), poślubiliśmy osobę uzależnioną albo mieliśmy oba te problemy równocześnie. Jeśli tego uniknęliśmy, znaleźliśmy kogoś o osobowości kompulsywnej, na przykład pracoholika, aby zaspokoić naszą chorą potrzebę bycia porzuconym.
Przeżywaliśmy życie z pozycji ofiary. Mając nadmiernie rozwinięte poczucie odpowiedzialności, woleliśmy zajmować się innymi niż sobą. Czuliśmy się winni, kiedy zamiast ulegać innym, broniliśmy swoich praw i przekonań. Dlatego reagowaliśmy zamiast działać i pozwalaliśmy innym przejmować inicjatywę. Mieliśmy cechy osobowości zależnej – przerażonej możliwością porzucenia, gotowej zrobić prawie wszystko, aby utrzymać związek i uniknąć emocjonalnego porzucenia. Wciąż jednak wybieraliśmy związki, które nie dawały nam poczucia bezpieczeństwa, ponieważ pasowały one do naszych dziecięcych relacji z rodzicami alkoholikami lub rodzicami dysfunkcyjnymi.
Te objawy rodzinnej choroby alkoholowej lub innej dysfunkcji uczyniły nas „współofiarami”, czyli osobami, które przejmują cechy charakterystyczne dla tej choroby, nawet jeśli same nigdy nie piły alkoholu. Nauczyliśmy się ukrywać nasze uczucia jako dzieci i trzymaliśmy je pogrzebane jako dorośli. W rezultacie tych doświadczeń myliliśmy miłość z litością, mając skłonność do kochania tych, których mogliśmy ratować. Zachowując się coraz bardziej autodestrukcyjnie, staliśmy się uzależnieni od silnych emocji we wszystkich naszych poczynaniach, wybierając ciągły niepokój zamiast dobrze funkcjonujących relacji.
To jest opis, a nie oskarżenie.
Powyższy tekst można pobrać jako PDF tutaj.
To jest tłumaczenie literatury zatwierdzonej przez ACA, zaakceptowane przez polskojęzyczną wspólnotę ACA (DDA/DDD). © [2021] Copyright Adult Children of Alcoholics / Dysfunctional Families World Service Organization, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Rozwiązanie
Rozwiązanie polega na zostaniu swoim własnym kochającym rodzicem. Gdy wspólnota DDA stanie się dla ciebie bezpiecznym miejscem, odnajdziesz swobodę wyrażania wszystkich krzywd i lęków, które skrywałeś w sobie, i uwolnisz się od wstydu i winy, pochodzących z przeszłości. Staniesz się dorosłym, który nie jest już zniewolony przez dziecięce reakcje. Odnajdziesz w sobie dziecko, ucząc się akceptować i kochać siebie.
Zdrowienie zaczyna się, gdy ryzykujemy wyjście z izolacji. Powrócą uczucia i pogrzebane wspomnienia. Poprzez stopniowe pozbywanie się ciężaru niewyrażonego żalu, powoli wydobywamy się z przeszłości. Uczymy się ponownie wychowywać siebie, z łagodnością, humorem, miłością i szacunkiem.
Ten proces pozwala nam zobaczyć naszych rodziców biologicznych jako narzędzia naszego istnienia. Naszym prawdziwym rodzicem jest Siła Wyższa, którą część z nas decyduje się nazywać Bogiem. Chociaż mieliśmy rodziców alkoholików lub rodziców dysfunkcyjnych, nasza Siła Wyższa dała nam Dwanaście Kroków zdrowienia.
Oto działania i praca, które nas uzdrawiają: korzystamy z Kroków, korzystamy z mityngów, korzystamy z telefonu. Dzielimy się ze sobą naszym doświadczeniem, siłą i nadzieją. Każdego dnia uczymy się przebudowywać nasze chore myślenie. Gdy uwalniamy rodziców od odpowiedzialności za nasze obecne działania, stajemy się wolni, aby podejmować zdrowe decyzje jako osoby, które działają, a nie reagują. Rozwijamy się, przechodząc od cierpienia, przez zdrowienie, do pomagania. Budzimy się z poczuciem bycia całością, którego do tej pory nigdy nie zaznaliśmy.
Uczestnicząc regularnie w tych mityngach, zaczniesz widzieć rodzinny alkoholizm lub inną rodzinną dysfunkcję jako to, czym jest: chorobę, która zaraziła cię w dzieciństwie i nadal wpływa na ciebie w życiu dorosłym. Nauczysz się skupiać na sobie tu i teraz. Weźmiesz odpowiedzialność za swoje życie i sam będziesz siebie wychowywać.
Nie będziesz robić tego samotnie. Spójrz dookoła, a zobaczysz innych, którzy wiedzą, jak się czujesz. Będziemy cię kochać i wspierać, bez względu na wszystko. Prosimy cię, zaakceptuj nas, tak jak my akceptujemy ciebie.
Jest to program duchowy, oparty na działaniu pochodzącym z miłości. Jesteśmy pewni, że w miarę jak ta miłość będzie się w tobie rozwijać, ujrzysz piękne zmiany we wszystkich twoich relacjach, zwłaszcza z Bogiem, z samym sobą i twoimi rodzicami.
Powyższy tekst można pobrać jako PDF tutaj.
To jest tłumaczenie literatury zatwierdzonej przez ACA, zaakceptowane przez polskojęzyczną wspólnotę ACA (DDA/DDD). © [2021] Copyright Adult Children of Alcoholics / Dysfunctional Families World Service Organization, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Wygląda na to, że to są cechy, które nas łączą, ponieważ wychowaliśmy się w domu alkoholowym.
- Staliśmy się wyizolowani i pełni lęku wobec ludzi, szczególnie tych, od których jesteśmy zależni albo którzy mają nad nami władzę lub przewagę.
- Staliśmy się ludźmi, którzy poszukują akceptacji i potwierdzenia u innych, i straciliśmy w tym procesie własną tożsamość.
- Boimy się rozzłoszczonych ludzi i wszelkiej osobistej krytyki.
- Sami stajemy się alkoholikami, poślubiamy ich, lub mamy oba te problemy równocześnie. Albo też znajdujemy kogoś o osobowości kompulsywnej, na przykład pracoholika, by zaspokoić naszą chorą potrzebę bycia porzuconym.
- Przeżywamy życie z punktu widzenia ofiary; ta słabość przyciąga nas do osób, z którymi tworzymy relacje przyjacielskie i miłosne.
- Mamy nadmiernie rozwinięte poczucie odpowiedzialności i łatwiej jest nam zajmować się innymi niż sobą; to pozwala nam nie przyglądać się zbyt dokładnie własnym wadom itp.
- Czujemy się winni, kiedy zamiast ulegać innym, bronimy własnych praw i przekonań.
- Staliśmy się uzależnieni od silnych emocji.
- Mylimy miłość z litością i mamy tendencję do „kochania” ludzi, nad którymi możemy się „litować” i których możemy „ratować”.
- Stłumiliśmy uczucia z naszego traumatycznego dzieciństwa i straciliśmy zdolność do odczuwania lub wyrażania naszych uczuć, ponieważ jest to dla nas bardzo bolesne (zaprzeczanie).
- Surowo oceniamy siebie i mamy bardzo niskie poczucie własnej wartości.
- Mamy cechy osobowości zależnej, boimy się porzucenia i zrobimy wszystko, by utrzymać związek, aby nie zaznać bolesnych uczuć związanych z porzuceniem, których doświadczaliśmy, żyjąc z chorymi, niedostępnymi emocjonalnie ludźmi.
- Alkoholizm jest chorobą rodziny; staliśmy się osobami współuzależnionymi i przejęliśmy cechy tej choroby, mimo że sami nie sięgnęliśmy po alkohol.
- Współuzależnieni reagują zamiast działać.
To jest tłumaczenie literatury zatwierdzonej przez ACA, zaakceptowane przez polskojęzyczną wspólnotę ACA (DDA/DDD). © [2021] Copyright Adult Children of Alcoholics / Dysfunctional Families World Service Organization, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone.
- Wychodzimy z izolacji i przestajemy irracjonalnie bać się innych ludzi, nawet tych, od których jesteśmy zależni albo którzy mają nad nami władzę lub przewagę.
- Nie uzależniamy tego, kim jesteśmy, od opinii innych.
- Przestajemy odruchowo bać się rozzłoszczonych ludzi i nie odbieramy już osobistej krytyki jako zagrożenia.
- Nie mamy kompulsywnej potrzeby odtwarzania porzucenia.
- Przestajemy przeżywać życie z punktu widzenia ofiary; ta cecha nie pociąga nas w naszych ważnych relacjach.
- Nie wykorzystujemy bycia „wspólnikiem” [nieświadomego wspierania negatywnych zachowań innych – dop. tłum.] jako sposobu na to, by unikać przyglądania się naszym własnym wadom.
- Nie czujemy się winni, gdy bronimy własnych praw i przekonań.
- Unikamy nietrzeźwości emocjonalnej i zamiast ciągłego niepokoju wybieramy dobrze funkcjonujące relacje.
- Potrafimy odróżnić miłość od litości i nie uważamy, że „ratowanie” ludzi, nad którymi się „litujemy”, jest aktem miłości.
- Wychodzimy z zaprzeczania naszemu traumatycznemu dzieciństwu i odzyskujemy zdolność do odczuwania i wyrażania własnych emocji.
- Przestajemy osądzać i potępiać samych siebie; odkrywamy własną wartość.
- Stajemy się niezależni i nie boimy się już porzucenia. Budujemy oparte na wzajemności relacje ze zdrowymi ludźmi, zamiast opartych na zależności relacji z ludźmi, którzy są emocjonalnie niedostępni.
- Cechy choroby alkoholowej i współuzależnienia, które przyswoiliśmy, są przez nas identyfikowane, uznawane i usuwane.
- Jesteśmy osobami, które działają, a nie reagują.
To jest tłumaczenie literatury zatwierdzonej przez ACA, zaakceptowane przez polskojęzyczną wspólnotę ACA (DDA/DDD). © [2021] Copyright Adult Children of Alcoholics / Dysfunctional Families World Service Organization, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone.
- Aby ukryć nasz lęk przed ludźmi i przerażenie, jakie budzi w nas izolacja, niestety sami stajemy się osobami, które mają nad innymi władzę lub przewagę, albo od których inni są zależni; budzimy w ludziach lęk i powodujemy, że się wycofują.
- Aby uniknąć emocjonalnego uwikłania i splątania w relacjach z innymi ludźmi oraz zatracenia siebie w tym procesie, stajemy się bezwzględnie samowystarczalni. Gardzimy aprobatą innych.
- Naszą złością i groźbą poniżającej krytyki budzimy w innych lęk.
- Dominujemy nad innymi i porzucamy ich, zanim oni porzucą nas, lub całkowicie unikamy wszelkich relacji z osobami o osobowości zależnej. Aby uniknąć zranienia, izolujemy się i dysocjujemy, porzucając w ten sposób samych siebie.
- Przeżywamy życie z pozycji prześladowcy; pociągają nas ludzie, którymi możemy manipulować i których możemy kontrolować w ważnych dla nas relacjach.
- Jesteśmy nieodpowiedzialni i egocentryczni. Nasze napompowane ego, zawyżone poczucie własnej wartości i ważności nie pozwala nam widzieć naszych wad i niedociągnięć.
- Gdy inni próbują bronić swoich praw, sprawiamy, że czują się winni.
- Blokujemy lęk, pozostając w emocjonalnym odrętwieniu i zobojętnieniu.
- Nienawidzimy ludzi, którzy robią z siebie ofiary i błagają o ratunek.
- Zaprzeczamy temu, że zostaliśmy skrzywdzeni i tłumimy nasze uczucia poprzez pełne dramatyzmu wyrażanie pseudo-uczuć (nieprawdziwych uczuć).
- Aby się chronić przed karaniem siebie za to, że nie udało nam się „uratować” własnej rodziny, projektujemy (przerzucamy) naszą nienawiść do siebie na innych i karzemy ich zamiast siebie.
- „Radzimy sobie” z ogromnym poczuciem braku lub straty, którego źródłem jest porzucenie nas przez rodzinę, szybko wycofując się z relacji, które zagrażają naszej „niezależności" (nie za blisko).
- Nie chcemy przyznać, że rodzinna dysfunkcja miała na nas wpływ lub że w domu w ogóle była jakaś dysfunkcja, albo że przyswoiliśmy jakiekolwiek destrukcyjne postawy i zachowania naszej rodziny.
- Zachowujemy się tak, jakbyśmy w żaden sposób nie byli podobni do tych, którzy nas wychowywali - ludzi o osobowości zależnej.
To jest tłumaczenie literatury zatwierdzonej przez ACA, zaakceptowane przez polskojęzyczną wspólnotę ACA (DDA/DDD). © [2021] Copyright Adult Children of Alcoholics / Dysfunctional Families World Service Organization, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone.
- Stawiamy czoła naszemu lękowi przed ludźmi i przerażeniu, jakie budzi w nas izolacja, przez co przełamujemy ten lęk oraz przerażenie i przestajemy zastraszać innych naszą władzą i pozycją.
- Zdajemy sobie sprawę z tego, że schronienie, które zbudowaliśmy, aby chronić przestraszone i zranione dziecko w nas, zmieniło się w więzienie; stajemy się gotowi zaryzykować wyjście z izolacji.
- Dzięki odbudowanemu poczuciu własnej wartości i odzyskanemu szacunkowi do samego siebie zdajemy sobie sprawę, że nie musimy już dłużej chronić siebie poprzez zastraszanie innych złością, pogardą i ośmieszaniem.
- Akceptujemy i pocieszamy odizolowane i zranione Wewnętrzne Dziecko, które porzuciliśmy i którego się wyrzekliśmy, a tym samym nie potrzebujemy już odreagowywać w relacjach z ludźmi lęku przed porzuceniem oraz przed emocjonalnym uwikłaniem.
- Ponieważ jesteśmy zintegrowani i kompletni, już nie próbujemy kontrolować innych za pomocą manipulacji i przymusu ani przywiązywać ich do siebie poprzez zastraszanie, aby uniknąć poczucia izolacji i samotności.
- Dzięki gruntownemu obrachunkowi odkrywamy naszą prawdziwą tożsamość: jesteśmy zdolnymi i wartościowymi ludźmi. Gdy prosimy o usunięcie naszych niedoskonałości, jesteśmy uwalniani od przytłaczającego poczucia niższości i wyższości.
- Wspieramy innych i dodajemy im odwagi, kiedy starają się być asertywni.
- Odkrywamy, uznajemy i wyrażamy nasze lęki z dzieciństwa; trzeźwiejemy emocjonalnie.
- Współczujemy każdemu, kto jest uwięziony w „trójkącie dramatycznym” i rozpaczliwie szuka drogi wyjścia z szaleństwa.
- Akceptujemy fakt, że w dzieciństwie doświadczyliśmy traumy i straciliśmy zdolność odczuwania. Korzystając z Dwunastu Kroków jako programu zdrowienia, odzyskujemy zdolność do odczuwania oraz pamiętania i stajemy się kompletnymi istotami ludzkimi, które są szczęśliwe, radosne i wolne.
- Akceptując to, że w dzieciństwie byliśmy bezsilni i nie mogliśmy „uratować” naszej rodziny, jesteśmy w stanie wyzbyć się nienawiści do siebie i przestać karać siebie i innych za to, że byliśmy niewystarczający.
- Akceptując nasze Wewnętrzne Dziecko i ponownie się z nim łącząc, nie czujemy już lęku przed bliskością w relacji, nie boimy się, że się w niej zatracimy lub że staniemy się nieważni.
- Uznając fakt istnienia rodzinnej dysfunkcji, nie musimy już dłużej zachowywać się tak, jakby wszystko było w porządku ani zaprzeczać temu, że wciąż nieświadomie reagujemy na krzywdy i urazy z dzieciństwa.
Przestajemy zaprzeczać naszej pourazowej zależności od substancji, ludzi, miejsc i rzeczy, która zniekształca rzeczywistość i pozwala nam jej unikać, i zaczynamy zajmować się tym problemem.
To jest tłumaczenie literatury zatwierdzonej przez ACA, zaakceptowane przez polskojęzyczną wspólnotę ACA (DDA/DDD). © [2021] Copyright Adult Children of Alcoholics / Dysfunctional Families World Service Organization, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Tony A., współzałożyciel wspólnoty ACA (DDA/DDD), spisał 14 cech dorosłego dziecka alkoholika w 1978 r.
Dzięki mocy opisu tych cech narodziło się i powstało ACA (DDA/DDD). W zaledwie 260 słowach [w wersji angielskiej – dop. tłum.] Lista cech DDA [The Laundry List] opisuje myślenie i osobowość osoby dorosłej, wychowanej w rodzinie dysfunkcyjnej. The Other Laundry List - Inna lista cech DDA [znana też pod nazwą „Lustrzanej listy cech” – dop. tłum.] została krótko wspomniana w „Wielkiej Czerwone Księdze” (BRB s. 8-9), a pełniejsze wyjaśnienie przedstawiono na zlocie w 2008 roku. O ile oryginalna Lista cech DDA opisuje, w jaki sposób dotknął nas alkoholizm i dysfunkcja rodziny, zwrócono również uwagę na to, że w wieku dorosłym możemy z kolei „odreagowywać” te cechy, stając się ofiarami. Innymi słowy, przejmując zachowania swoich
rodziców, dorosłe dzieci „stają się” swoimi rodzicami.
The Flip Side of The Laundry List - Druga strona Listy cech DDA oraz The Flip Side of The Other Laundry List - Druga strona Innej listy cech DDA szczegółowo opisują, w jaki sposób, poprzez ponowne wychowywanie siebie i praktykowanie Dwunastu Kroków DDA, możemy uwolnić się od tych skutków.
Poniższy schemat - zestawienie List cech DDA - przeznaczony jest dla tych członków wspólnoty ACA (DDA/DDD), którzy są gotowi do podjęcia bardziej zaawansowanej pracy nad swoimi cechami służącymi przetrwaniu, a „Laundry Lists Workbook” - „Podręcznik do pracy z Listami cech” [nie opublikowany jeszcze w j. polskim – dop. tłum.] przeznaczony jest dla tych członków wspólnoty, który przepracowali już wszystkie Kroki w ramach podręcznika „Dwanaście Kroków DDA” [Żółtego Zeszytu].
Pobierz ten schemat w tym linku.
- Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec skutków alkoholizmu lub innej dysfunkcji rodzinnej, że nie potrafimy kierować własnym życiem.
- Uwierzyliśmy, że siła większa niż my może przywrócić nam zdrowy rozsądek.
- Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga, jakkolwiek Go pojmujemy.
- Dokonaliśmy wnikliwego i odważnego obrachunku moralnego nas samych.
- Wyznaliśmy Bogu, sobie i drugiemu człowiekowi istotę naszych błędów.
- Staliśmy się całkowicie gotowi, aby Bóg uwolnił nas od tych wszystkich wad charakteru.
- Pokornie zwróciliśmy się do Boga, aby usunął nasze niedoskonałości.
- Sporządziliśmy listę wszystkich osób, które skrzywdziliśmy, i staliśmy się gotowi zadośćuczynić każdemu.
- Zadośćuczyniliśmy osobiście wszystkim, wobec których było to możliwe, z wyjątkiem tych przypadków, gdy zraniłoby to ich lub innych.
- Prowadziliśmy nadal osobisty obrachunek, natychmiast przyznając się do popełnionych błędów.
- Poprzez modlitwę i medytację dążyliśmy do pogłębienia naszego świadomego kontaktu z Bogiem, jakkolwiek pojmujemy Boga, modląc się jedynie o poznanie woli Boga wobec nas oraz o siłę do jej spełnienia.
- Przebudzeni duchowo w rezultacie tych Kroków, staraliśmy się nieść to posłanie innym, którzy nadal cierpią, i stosować te zasady we wszystkich naszych poczynaniach.
Powyższy tekst można pobrać jako PDF tutaj.
To jest tłumaczenie literatury zatwierdzonej przez ACA, zaakceptowane przez polskojęzyczną wspólnotę ACA (DDA/DDD).
© [2021] Copyright Adult Children of Alcoholics / Dysfunctional Families World Service Organization, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone.
- Nasze wspólne dobro powinno być najważniejsze; zdrowienie każdego z nas zależy od jedności wspólnoty DDA.
- Dla celów działania naszej grupy istnieje tylko jedyny ostateczny autorytet – miłujący Bóg, przejawiający się w sumieniu naszej grupy. Nasi liderzy są jedynie zaufanymi służebnymi, oni nie rządzą.
- Jedynym warunkiem członkostwa w DDA jest pragnienie zdrowienia ze skutków dorastania w rodzinie alkoholowej lub innej rodzinie dysfunkcyjnej.
- Każda grupa jest niezależna, z wyjątkiem spraw dotyczących innych grup lub DDA jako całości. Współpracujemy ze wszystkimi innymi programami Dwunastu Kroków.
- Każda grupa ma tylko jeden główny cel – nieść posłanie dorosłemu dziecku, które jeszcze cierpi.
- Grupa DDA nigdy nie powinna popierać, finansować ani użyczać nazwy DDA żadnej powiązanej z nią instytucji lub zewnętrznej organizacji, aby problemy finansowe, majątkowe lub sprawy ambicjonalne nie odrywały nas od głównego celu.
- Każda grupa DDA powinna być samowystarczalna i nie powinna przyjmować dotacji z zewnątrz.
- Działalność we wspólnocie Dorosłych Dzieci Alkoholików powinna pozostać na zawsze działalnością nie wykonywaną zawodowo i nieodpłatną; nasze służby centralne mogą jednak zatrudniać pracowników specjalnych.
- DDA nie powinno nigdy stać się formalną organizacją; możemy jednak tworzyć oficjalne rady i komisje bezpośrednio odpowiedzialne wobec tych, którym służą.
- Wspólnota Dorosłych Dzieci Alkoholików nie zajmuje stanowiska w kwestiach zewnętrznych, dlatego też nazwa DDA nie powinna być nigdy uwikłana w publiczne kontrowersje.
- Nasze oddziaływanie na zewnątrz opiera się na przyciąganiu, a nie na reklamowaniu; zachowujemy osobistą anonimowość wobec prasy, radia, telewizji, filmu oraz mediów społecznościowych.
- Anonimowość jest duchowym fundamentem wszystkich naszych Tradycji, zawsze przypominającym nam o tym, że zasady są ważniejsze od osobowości.
Powyższy tekst można pobrać jako PDF tutaj.
To jest tłumaczenie literatury zatwierdzonej przez ACA, zaakceptowane przez polskojęzyczną wspólnotę ACA (DDA/DDD).
© [2021] Copyright Adult Children of Alcoholics / Dysfunctional Families World Service Organization, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone.
- Kochając i akceptując samych siebie, odkryjemy naszą prawdziwą tożsamość.
- Nasze poczucie własnej wartości będzie wzrastało, w miarę jak codziennie będziemy okazywać sobie samym aprobatę.
- Opuści nas potrzeba zadowalania innych oraz lęk przed ludźmi, od których jesteśmy zależni albo którzy mają nad nami władzę lub przewagę.
- Rozwinie się w nas zdolność do dzielenia się bliskością.
- W miarę jak będziemy stawiać czoła problemom związanym z porzuceniem nas w dzieciństwie, będziemy przyciągani przez to, co nas wzmacnia, i staniemy się bardziej tolerancyjni wobec słabości.
- Będziemy się cieszyć poczuciem stabilności, spokoju i bezpieczeństwa finansowego.
- Nauczymy się bawić i czerpać radość z życia.
- Postanowimy kochać ludzi, którzy potrafią kochać i być za siebie odpowiedzialni.
- Będzie nam łatwiej wyznaczać zdrowe granice i ustanawiać ograniczenia.
- W miarę jak intuicyjnie będziemy dokonywać zdrowszych wyborów, opuści nas lęk przed porażką i sukcesem.
- Z pomocą naszej grupy wsparcia DDA powoli będziemy się uwalniać od naszych dysfunkcyjnych zachowań.
- Stopniowo, z pomocą naszej Siły Wyższej, nauczymy się oczekiwać tego, co najlepsze, i otrzymamy to.
Powyższy tekst można pobrać jako PDF tutaj.
To jest tłumaczenie literatury zatwierdzonej przez ACA, zaakceptowane przez polskojęzyczną wspólnotę ACA (DDA/DDD).
© [2021] Copyright Adult Children of Alcoholics / Dysfunctional Families World Service Organization, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Koncepcja I
Ostateczna odpowiedzialność za Służby Światowe DDA powinna zawsze spoczywać na zbiorowym sumieniu całej naszej Wspólnoty, i to ono powinno stanowić dla nich najwyższy autorytet.
Koncepcja II
Upoważnienie do czynnego utrzymania struktury naszych służb na świecie zostaje niniejszym przekazane całej naszej Wspólnocie, jej faktycznemu głosowi i skutecznemu sumieniu.
Koncepcja III
W celu stworzenia i utrzymania jasno określonych relacji roboczych pomiędzy mityngami DDA, Radą Powierników Służb Światowych DDA oraz osobami wchodzącymi w jej skład i komisjami, a tym samym by zapewnić ich sprawne i skuteczne przewodnictwo, w niniejszym dokumencie proponujemy, aby każdemu z tych elementów służby nadać tradycyjne „Prawo do podejmowania decyzji”*.
*Prawo do podejmowania decyzji, określone w niniejszym dokumencie, odnosi się do poniższych:
1) każdy zaufany służebny, niezależnie od poziomu w strukturze służby, ma prawo i odpowiedzialność do wypowiadania się w każdej sprawie i – w przypadku braku jakiegokolwiek odmiennego pełnomocnictwa – głosowania zgodnie z własnym sumieniem;
2) przy podejmowaniu decyzji zaufani służebni będą kierować się Dwunastoma Krokami, Dwunastoma Tradycjami i Zobowiązaniem do pełnienia służby;
3) delegaci na Doroczną Konferencję Organizacyjną są zaufanymi służebnymi, a zatem w równym stopniu kierują się Dwunastoma Krokami, Dwunastoma Tradycjami, Dwunastoma Koncepcjami i Zobowiązaniem do pełnienia służby;
4) powszechną praktyką jest, że decyzje podejmowane przez podkomisje podlegają autorytetowi tego organu służby, który tworzy swoją misję i określa jej parametry.
Koncepcja IV
W całej naszej strukturze, na wszystkich poziomach odpowiedzialności, zachowujemy tradycyjne „Prawo do uczestnictwa”.
Koncepcja V
W całej naszej strukturze obowiązuje „Prawo do petycji”, które gwarantuje nam, że opinia mniejszości
zostanie wysłuchana, a petycje o zadośćuczynienie skargom i naprawienie szkód będą wnikliwie rozpatrzone.
Koncepcja VI
W imieniu całej wspólnoty DDA, główną odpowiedzialność za utrzymanie struktury naszych służb na całym świecie ponosi nasza Doroczna Konferencja Organizacyjna, która zwyczajowo podejmuje ostateczne decyzje odnośnie spraw wielkiej wagi, dotyczących ogólnej strategii i finansów. Doroczna Konferencja Organizacyjna uznaje jednocześnie, że główna inicjatywa i czynna odpowiedzialność w większości tych spraw spoczywa przede wszystkim na Powiernikach Organizacji Służb Światowych
DDA, gdy działają oni wspólnie jako Organizacja Służb Światowych Dorosłych Dzieci Alkoholików.
Koncepcja VII
Doroczna Konferencja Organizacyjna uznaje, że dokumenty założycielskie i Statut Organizacji Służb Światowych Dorosłych Dzieci Alkoholików są instrumentami prawnymi: że Powiernicy są dzięki temu w pełni upoważnieni do zarządzania sprawami dotyczącymi pełnienia służby wspólnoty Dorosłych Dzieci Alkoholików na całym świecie i ich prowadzenia. Ponadto przyjmuje się, że nasza Organizacja Służb Światowych pod względem ostatecznej skuteczności swych działań opiera się na mocy tradycji i sile
środków finansowych DDA.
Koncepcja VIII
Podstawowy zakres działania Powierników Organizacji Służb Światowych DDA jest następujący: w odniesieniu do spraw większej wagi, związanych z ogólną strategią i finansami, są oni głównymi strategami i administratorami. Oni i ich główne komisje bezpośrednio zarządzają tymi sprawami.
Koncepcja IX
W celu zapewnienia naszego dalszego funkcjonowania i bezpieczeństwa, na wszystkich poziomach struktury, niezbędni są dobrzy służebni – liderzy, a także rzetelne i właściwe metody ich wyboru.
Konieczne jest, aby Powiernicy Organizacji Służb Światowych Dorosłych Dzieci Alkoholików sprawowali wiodącą rolę w służbach światowych.
Koncepcja X
Zakres obowiązków każdej służby powinien być dopasowany do odpowiednich uprawnień do pełnienia tej służby – zakres takich uprawnień powinien być zawsze dobrze zdefiniowany, na przykład przez tradycję, uchwałę, szczegółowy opis służby lub też podręcznik i regulaminy dotyczące zasad i procedur postępowania.
Koncepcja XI
Chociaż to Powiernicy ponoszą ostateczną odpowiedzialność za zarządzanie Służbami Światowymi DDA, powinni oni jednak zawsze dysponować wsparciem możliwie najlepszych komisji stałych, powierników, organów wykonawczych, pracowników i doradców. Dlatego też skład tych komisji i rad służb, osobiste kwalifikacje ich członków, sposób powoływania ich do służby, systemy ich rotacji, sposób, w jaki są oni wzajemnie powiązani, szczególne prawa i obowiązki naszego organu wykonawczego, pracowników i doradców, jak również odpowiednie podstawy do finansowego wynagradzania tych specjalnych pracowników, będą zawsze przedmiotem szczególnej dbałości i uwagi.
Koncepcja XII
We wszystkich swoich działaniach Organizacja Służb Światowych Dorosłych Dzieci Alkoholików będzie przestrzegać ducha Dwunastu Tradycji DDA, dokładając wszelkich starań,
• by Konferencja nigdy nie stała się ośrodkiem groźnego bogactwa lub władzy;
• by podstawą rozważnego dysponowania finansami było posiadanie wystarczających funduszy na bieżące działania, a także pokaźnej rezerwy finansowej;
• by żaden z członków Konferencji nigdy nie znalazł się w pozycji dającej bezwzględną władzę nad kimkolwiek z pozostałych;
• by wszystkie ważne decyzje były podejmowane drogą głosowania opartego na dyskusji i, jeśli to tylko możliwe, przy znaczącej jednomyślności;
• by żadne działanie Organizacji Służb Światowych nigdy nie wiązało się z osobistą odpowiedzialnością karną ani z podżeganiem do publicznych kontrowersji;
• by Organizacja Służb Światowych, działając na rzecz służby Dorosłym Dzieciom Alkoholików, nigdy nie podejmowała żadnych działań mających charakter rządzenia;
• i by, podobnie jak wspólnota Dorosłych Dzieci Alkoholików, której służy, sama Organizacja Służb Światowych zawsze pozostawała demokratyczna w myśleniu i działaniu.
Powyższy tekst można pobrać jako PDF tutaj.
To jest tłumaczenie literatury zatwierdzonej przez ACA, zaakceptowane przez polskojęzyczną wspólnotę ACA (DDA/DDD).
© [2021] Copyright Adult Children of Alcoholics / Dysfunctional Families World Service Organization, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Teksty podstawowe- niezatwierdzone przez wspólnotę
Poniżej można znaleźć teksty podstawowe wspólnoty ACA(DDA/DDD), które nie są jeszcze zatwierdzone jako oficjalna literatura wspólnoty.
Schemat list cech jest zatwierdzony jako oficjalna literatura ACA. Tłumaczenie całego tego dokumentu nie zostało zatwierdzone przez polską wspólnotę.
Prawa ACA, są w stadium recenzji przez wspólnotę na całym świecie zanim zostaną one przedstawione do zaakceptowania jako oficjalna literatura wspólnoty ACA na jednej z przyszłych dorocznych konferencji ABC.
Kroki Tonyego A nie są literaturą wspólnoty ACA i prawdopodobnie nigdy nie będą w stanie się nią stać ze względu na prawa autorskie.
Poniżej znajduje się tłumaczenie praw ACA, które są w procesie ewaluacji przez wspólnotę na całym świecie. Jeśli masz uwagę w kwestii praw ACA w języku angielskim, które możesz pobrać tutaj, wypełnij formularz, który znajdziesz pod tym linkiem.
Prawa ACA(DDA/DDD)
1. Mam prawo powiedzieć "nie".
2. Mam prawo powiedzieć "nie wiem".
3. Mam prawo mylić się
4. Mam prawo popełniać błędy i uczyć się na nich.
5. Mam prawo odsunąć się od osób, w towarzystwie których czuję się upokorzony lub manipulowany.
6. Mam prawo do własnych wyborów i własnych decyzji w moim życiu.
7. Mam prawo smucić się z powodu każdej rzeczywistej lub wirtualnej straty.
8. Mam prawo do wszystkich swoich uczuć.
9. Mam prawo złościć się, również na osoby, które kocham.
10. Mam prawo zmienić zdanie w każdym momencie.
11. Mam prawo do egzystencji zdrowszej duchowo, psychicznie oraz emocjonalnie, choć może ona całkowicie lub częściowo różnić się od sposobu życia moich rodziców
12. Mam prawo wybaczyć sobie oraz wybrać jak i kiedy wybaczę innym.
13. Mam prawo podejmować zdrowe ryzyko i eksperymentować z nowymi możliwościami.
14. Mam prawo być szczery w swoich związkach oraz poszukiwać tego samego u innych.
15. Mam prawo prosić o to, czego chcę.
16. Mam prawo określić i uszanować moje własne priorytety i cele, i pozwolić innym na to samo.
17. Mam prawo marzyć i mieć nadzieję.
18. Mam prawo być prawdziwym (autentycznym) sobą.
19. Mam prawo poznać moje Wewnętrzne Dziecko i zaopiekować się nim.
20. Mam prawo śmiać się, bawić się, radować się oraz swobodnie celebrować życie tu i teraz.
1. Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec skutków alkoholizmu lub innej dysfunkcji rodzinnej i że przestaliśmy kierować własnym życiem.
2. Uwierzyliśmy, że siła większa od nas samych może przynieść nam klarowność.
3. Postanowiliśmy praktykować kochanie siebie oraz zaufać Sile Wyższej jakkolwiek ją rozumiemy.
4. Dokonaliśmy nie obwiniającego obrachunku naszych rodziców, ponieważ w gruncie rzeczy staliśmy się nimi.
5. Wyznaliśmy Naszej Sile Wyższej, sobie i drugiemu człowiekowi istotę porzucenia nas w dzieciństwie.
6. Staliśmy się całkowicie gotowi do rozpoczęcia procesu zdrowienia z pomocą naszej Siły Wyższej.
7. Z pokorą zwróciliśmy się do naszej Siły Wyższej o pomoc w naszym procesie zdrowienia.
8. Zapragnęliśmy, aby otworzyć się na przyjęcie bezwarunkowej miłości od naszej Siły Wyższej.
9. Zapragnęliśmy akceptacji naszej własnej, bezwarunkowej miłości poprzez zrozumienie, że nasza Siła Wyższa kocha nas bezwarunkowo.
10. Prowadziliśmy obrachunek osobisty, a także kochanie i akceptowanie siebie.
11. Poprzez modlitwę i medytację dążyliśmy do coraz doskonalszej więzi z naszą Siłą Wyższą, modląc się jedynie o poznanie jej woli wobec nas oraz o siłę do jej spełnienia.
12. Staliśmy się przebudzeni duchowo w rezultacie tych kroków i kontynuujemy kochanie siebie oraz praktykowanie tych zasad we wszystkich naszych poczynaniach.
Powyższe kroki nie są oficjalnymi krokami wspólnoty DDA, pochodzą z książki „ The Laundry List” napisanej w 1991 roku przez współzałożyciela wspólnoty DDA, Tonego A. Jedanak mogą być czytane na mityngach, jeżeli grupa tak zadecyduje.
Zachowania-drapiezne-PL-v.21.03.2021
Pobierz dokument tutaj.
Wskazowki-dotyczace-bezpieczenstwa-spolecznosci-ACA
Pobierz dokument tutaj.