Znajdziesz tu materiały dotyczące naszej wspólnoty, które nie są ulotkami lub oficjalnymi tekstami. Jednak są na tyle istotne, że uznaliśmy, że warto się nimi podzielić.
Będziemy je na bieżąco umieszczać w tym miejscu.

Pogody ducha 🙂

Tutaj udostępniamy tłumaczenie Dwunastu Koncepcji oraz korekty tekstów podstawowych naszej Wspólnoty: Lista cech, Problem, Rozwiązanie, Kroki, Tradycje, Obietnice.

Teksty te zawarte są w każdej z tłumaczonych przez Komisję Tłumaczeń książek, stanowiących oficjalną literaturę DDA, zatwierdzoną przez Organizację Służb Światowych DDA [ACA WSO].

Dlatego też, przygotowując przetłumaczone już materiały do publikacji, teksty te Komisja Tłumaczeń poddała weryfikacji i korekcie. Powody tej korekty to m. in. przestarzałe słownictwo oraz niedokładność i/lub niezgodność z oryginałem, wynikająca czasem z kopiowania tłumaczeń dokonanych przez inne wspólnoty dwunastokrokowe.

Naszym priorytetem jest to, aby przekaz zawarty w tekstach tłumaczonych na język polski był jasny, spójny i by jak najdokładniej oddawał treść tekstów oryginalnych. Do Mandatariuszy grup kierujemy prośbę o to, by na mityngach udostępniali grupom poniższe teksty.

Prosimy, by uczestnicy mityngów korzystali z nich podczas czytań i dyskutowali o zmianach. Prosimy o przesyłanie opinii, uwag i sugestii na e-mail Komisji Tłumaczeń (komisjatlumaczen@dda.org.pl) we wrześniu i październiku 2020 r. Chcielibyśmy, aby na telekonferencji w listopadzie Wspólnota podjęła decyzję co do zatwierdzenia tych tekstów.

Tutaj udostępniamy tłumaczenia dziesięciu ulotek i jednej broszury, opracowanych przez Organizację Służb Światowych DDA [ACA WSO]. Publikacje te opatrzone są znakiem wodnym „Niezatwierdzony projekt. Materiały te nie zostały jeszcze zweryfikowane przez lokalną wspólnotę”. Zgodnie z procedurą sugerowaną przez Organizację Służb Światowych udostępniamy te materiały na stronie na trzy miesiące do weryfikacji przez członków naszej Wspólnoty.

Choć my – służebni z Komisji Tłumaczeń – staramy się jak najlepiej pełnić naszą służbę związaną z tłumaczeniami i przygotowaniem materiałów do publikacji, nie jesteśmy doskonali. Prosimy – jeśli znajdziecie coś, co Waszym zdaniem wymaga zmiany lub korekty – dajcie nam znać (komisjatlumaczen@dda.org.pl).

Chcielibyśmy, aby na telekonferencji w grudniu lub styczniu Wspólnota podjęła decyzję co do zatwierdzenia tych materiałów.

Zachęcamy do zapoznania się z tekstami oraz podzielenia się swoimi odczuciami.

Kliknij w link w kolumnie o nazwie „Najnowsza wersja tłumaczenia” by móc dodać komentarz.

W tym dziale zamieszczamy teksty do ostatecznej weryfikacji przez członków wspólnoty. Prosimy Was o zapoznanie się z nimi celem sprawdzenia, czy teksty są zrozumiałe, jasne w odbiorze; być może też wyłapiecie jakieś przeoczone przez nas literówki lub błędy. Będziemy wdzięczni za wszelkie komentarze.

Poprawione teksty znajdziecie w zakładce Teksty podstawowe.

Statut fundacji do przejrzenia.

1. Mam prawo do wszystkich dobrych chwil, za którymi tęskniłem przez te wszystkie lata, a których nigdy nie dostałem.
2. Mam prawo do radości w tym życiu – tu i teraz; nie tylko do chwilowego, euforycznego uniesienia, ale do czegoś bardziej trwałego.
3. Mam prawo odprężać się i bawić – nie używając alkoholu, narkotyków i innych ‚stymulatorów’.
4. Mam prawo aktywnie dążyć do ludzi, miejsc i sytuacji, które pomagają mi osiągnąć dobre życie.
5. Mam prawo powiedzieć o tym, gdy czuję, że coś nie jest dla mnie bezpieczne lub gdy nie jestem na coś gotowy.
6. Mam prawo nie brać udziału ani w aktywnym, ani w biernym zachowaniu rodziców,
   rodzeństwa czy innych osób, robiących ze mnie ‚wariata’.
7. Mam prawo do podejmowania ryzyka w granicach rozsądku i do eksperymentowania z nowymi sposobami zachowań.
8. Mam prawo zmieniać moje nastawienie, moją strategię i mój sposób myślenia.
9. Mam prawo do popełniania pomyłek i do niespełniania własnych oczekiwań.
10. Mam prawo opuścić towarzystwo osób, które świadomie lub przez nieuwagę tłamszą mnie, wpędzają w poczucie winy czy upokarzają. Dotyczy to również mojego rodzica alkoholika, rodzica niealkoholika i każdego członka rodziny.
11. Mam prawo położyć kres obcowaniu z ludźmi, którzy powodują, że czuję się poniżany lub upokarzany.
12. Mam prawo czuć to, co czuję.
13. Mam prawo ufać swoim uczuciom, sądom, wrażeniom i intuicji.
14. Mam prawo, jako integralna osoba, rozwijać się duchowo, umysłowo, mentalnie i
    emocjonalnie.
15. Mam prawo wyrażać wszystkie swoje uczucia w sposób niedestrukcyjny, w bezpiecznym miejscu i czasie.
16. Mam prawo do takiego czasu, jaki jest mi potrzebny, abym, dzięki eksperymentom z tymi nowymi ideami, mógł wprowadzić zmiany w swoim życiu.
17. Mam prawo do selekcjonowania tego, co otrzymałem od rodziców – do przyjęcia tych rzeczy, które dają się zaakceptować i do odrzucenia wszystkiego, co dla mnie jest nie do zaakceptowania.
18. Mam prawo do życia zdrowego pod względem psychicznym i duchowym, nawet jeśli będzie ono częściowo lub w całości odbiegać od filozofii przekazanej mi przez rodziców.
19. Mam prawo do znalezienia mojego miejsca w świecie.
20. Mam prawo korzystać z powyższych praw – żyć w taki sposób, w jaki ja sam chcę i nie czekać aż mój rodzic wydobrzeje, będzie szczęśliwy, zwróci się o pomoc lub przyzna, że sam ma problem.

1. Odkryjemy naszą prawdziwą tożsamość, kochając i akceptując siebie.
2. Nasze poczucie własnej wartości wzrośnie, poprzez codzienną akceptację
   siebie.
3. Pozbędziemy się obawy przed autorytetami oraz potrzeby zadowalania
   innych.
4. Rozwinie się w nas zdolność do dzielenia intymności.
5. Mierząc się z problemami wynikającymi z porzucenia nas w dzieciństwie,
   będziemy przyciągać to, co nas wzmacnia i staniemy się bardziej tolerancyjni
   wobec słabości.
6. Będziemy się cieszyć poczuciem stabilizacji, spokoju i bezpieczeństwa
   finansowego.
7. Nauczymy się bawić i czerpać radość z życia.
8. Będziemy kochać tych ludzi, którzy potrafią kochać i być odpowiedzialnymi za
   siebie.
9. Będzie nam łatwiej ustanawiać zdrowe granice.
10. Pozbędziemy się obawy przed porażką czy sukcesem, intuicyjnie dokonując
    zdrowszych wyborów.
11. Z pomocą naszej grupy wsparcia DDA, stopniowo uwolnimy się od naszych
    dysfunkcyjnych zachowań.
12. Stopniowo, z pomocą naszej Siły Wyższej nauczymy się oczekiwać i
    dostawać to, co najlepsze.

Lista Reakcji Upozorowanych (mechanizm obronny); „To mi się nigdy nie przydarzy”

Wygląda na to, że to są cechy, które nas łączą, ponieważ wychowaliśmy się w domu alkoholowym.

1. Staliśmy się wyizolowani i pełni lęku wobec ludzi i tych, których uznajemy za autorytety.
2. Staliśmy się osobami poszukującymi akceptacji, tracąc w tym procesie własną tożsamość.
3. Jesteśmy przerażeni gniewem innych i jakąkolwiek osobistą krytyką.
4. Staliśmy się alkoholikami lub poślubiliśmy alkoholika, albo mamy oba te problemy równocześnie; lub też znaleźliśmy kogoś o osobowości kompulsywnej, jak np. pracoholik, w celu zaspokojenia naszej niezdrowej potrzeby bycia porzucanym.
5. Przeżywamy swoje życie z pozycji ofiary; ta słabość przyciąga nas do osób, z którymi tworzymy relacje przyjacielskie i miłosne.
6. Mamy nadmiernie rozwinięte poczucie odpowiedzialności, dlatego łatwiej jest nam troszczyć się o innych, niż o siebie; to pozwala nam nie przyglądać się zbyt dokładnie własnym brakom.
7. Czujemy się winni, gdy stając we własnej obronie nie ustępujemy innym.
8. Staliśmy się uzależnieni od zdenerwowania (podekscytowania).
9. Mylimy miłość z litością, mając tendencję do „kochania” tych, których jest nam żal i których możemy „ratować”.
10. Zamroziliśmy nasze uczucia z traumatycznego dzieciństwa oraz straciliśmy zdolność ich przeżywania i wyrażania, ponieważ jest to bardzo bolesne (zaprzeczanie).
11. Osądzamy siebie surowo i mamy bardzo niskie poczucie własnej wartości.
12. Mamy cechy osobowości zależnej. Przerażeni opuszczeniem, zrobimy wszystko, aby utrzymać związek i nie doświadczyć bolesnych uczuć związanych z porzuceniem, których doświadczyliśmy wychowując się z chorymi ludźmi, zawsze niedostępnymi dla nas emocjonalnie.
13. Alkoholizm jest chorobą rodziny, staliśmy się para-alkoholikami (współuzależnionymi),
    przejmując cechy tej choroby, nawet jeśli sami nie używaliśmy alkoholu.
14. Para-alkoholicy (współuzależnieni) reagują zamiast działać.